Skład pociągu wyjeżdżając na szlak do Balnicy, po minięciu parowozowni wjeżdża na most, z którego widoczne są przyczółki mostowe z kamienia – pozostałości po moście wybudowanym przed 1898 r. Takie przyczółki są widoczne w kilku miejscach, szczególnie na odcinku do Solinki. Trasa kolejki z Majdanu do Łupkowa w przeważającej części przebiega po dawnych torowiskach kolejki, budowanej pod koniec XIX w.
Po kilkunastu minutach jazdy torowiskami położonymi wzdłuż drogi karpackiej dojeżdżamy do pierwszych zabudowań.
Żubracze(620 m n.p.m.) . Wieś wymieniana w 1552 r., nazwa od „żubr”. Punkt trasy kuriersko- sztafetowej Związku Walki Zbrojnej do Budapesztu podczas niemieckiej okupacji.
W 1946 r. i w ramach akcji Wisła (1947 r.) wysiedlono mieszkańców. Nie pozostał nikt, zabudowania spalono.
Na cmentarzu cerkiewnym nagrobek z inskrypcją:” Śp. Władysław książę Gedroyć, urodz. 8.V.1862 r., zm. 7 IV. 1943 r; Pan na Żubraczech; Ave Maria”.
Przed II wojną światową młyn, tartaki (wodny i parowy), przystanek kolejki wąskotorowej.
Z Żubraczego ciekawe przejście przez Hyrlatą (1105 m n.p.m.) do Roztok Górnych.
Mijając wieś torowisko kolejki przecina drogę karpacką i z otwartej doliny kolejka skręcając na południe wjeżdża w dolinę rzeki Solinki. Po stronie wschodniej schodzi do torowisk masyw Hyrlatej (1105 m .p.m.), po stronie zachodniej masyw Matragony (991 m n.p.m.) położony pomiędzy dolinami rzek Solinki i Osławy, o stromych zboczach i licznymi strumieniami., który kolejka obchodzi prawie dookoła. Wspinając się pod górę kolejka wjeżdża na otwartą przestrzeń. Po kilkunastu metrach jesteśmy na przystanku kolejki w Solince.
Solinka – wieś (725 m n.p.m.), założona w I połowie XVI w. u źródeł Solinki. Wzmianki 1549-1553, nazwa od potoku z rozpuszczoną solą . Wieś królewska.
Po drugiej wojnie światowej wysiedlenia, a po akcji „Wisła” we wsi nie pozostał nikt, wieś spalono.
Wododział Karpacki, źródliskowy obszar rzeki Udawy – zlewisko Morza Czarnego. Przystanek kolejki.Początek międzynarodowej ścieżki przyrodniczej Solinka – Udawa . Mijając Solinkę torowisko pnąc się pod górę, szerokim łukiem zmienia kierunek z południowego na zachodni. Przed Balnicą na południowym zboczu Matragony osiąga wysokość 715 m n.p.m. Biegnie wzdłuż granicy państwowej, z okien kolejki widoczne miejscami słupki graniczne.
W latach 1918-1938 granica w tym miejscu przebiegała Wododziałem Karpackim, tutaj krótki odcinek kolejki znajdował się po stronie czechosłowackiej (pow. 0,8 km ² stanowiąca źródliska Udawy , przez którą przebiegały tory kolejki, włączona do Gminy Wola Michowa 27.11.1938 r.).
Balnica – pełniła ważną funkcję w okresach transportu dużych ilości drewna do Rzepedzi i Łupkowa. To tutaj formowano składy pociągów.
Balnica – wieś, wzmianki – 1549 r. położona na południe od Woli Michowej w dolinie potoku Balniczka. W okolicy podczas II wojny światowej trasy kurierskie Związku Walki Zbrojnej – między innymi był to odcinek „Południe”o kryptonimie „Las” do Stakczina.
Miejsce urodzenia hierarchy kościoła greckokatolickiego ks. abpa Stepana Sułyka (2.10.1924 r.), mianowanego na arcybiskupa i metropolitę greckokatolickiej archieparchii Filadelfia przez papieża Jana Pawła II w 1980 r. Po dużej wsi pozostały ślady muru cerkiewnego, kilka krzyży i nagrobków oraz kapliczka z wizerunkiem Matki Boskiej Leśnej i źródełkiem, jak głosi legenda, cudownej wody.